கரிசல் பூமி

 

கரிசல் பூமி

உலர்ந்த உதடுகள்

இவ்வார்த்தையை

உச்சரிக்கும்போது

உள்ளம் பருத்திப் பூவாய்ச் சிரிக்கும் .

கோடையில்

நிலத்தின் வயிறு

கிழிசல் விரிசல்களால்

வானம் பார்த்து

வாய் பிளக்கும் .

மஞ்சனத்திப் பூ

இங்கே மல்லிகைப்

பூவாய் மணக்கும் .

காலம் எல்லாவற்றையும்

மாற்றி விட்டதே !

திலா கிணறு

மண்ணோடு மண்ணாகி விட்டது.

கமலக் கிணறு காணாமல்

போய்விட்டது .

பம்பு செட் படுத்து விட்டது .

வீட்டருகே இருக்கும்

வயல் முட்புதராகி விட்டது .

அமைதிக்குப் பஞ்சமில்லை .

அவ்வப்போது வெட்டு குத்துக்களுக்கும்தான் .

கருத்திருக்கும்

மக்களின் முகம்

மேகங்கருக்கும் போது

பிரகாசமாகும் .

பரந்திருக்கும் மேகம் போல

மக்களின்

மனசும் இருக்கும் .

நல்ல தங்காள் காலத்தில்

இருந்த பஞ்சம்

இன்னும் இப்பூமியில்

மிச்ச மிருக்கிறது .

வானம் வசப்பட வில்லையெனில்;

பாலையாய் மாறும்

கரிசல் பூமி .

வெம்மை விழிகளில் பட்டு

கண்ணீருக்குப் பதில்

ரத்தமே வரும் .