மாணிக்கவாசகரின் திருவாசகம்
3 , திருஅண்டப்பகுதி - 5 ( நிறைவு )
ஆர்மின்! ஆர்மின்! நாள்மலர்ப் பிணையலில்
தாள்தளை இடுமின்!
சுற்றுமின்! சூழ்மின்! தொடர்மின்! விடேன்மின்!
145 பற்றுமின்!' என்றவர் பற்றுமுற்று ஒளித்தும்;
தன்னேர் இல்லோன் தானே ஆன தன்மை
என்னேர் அனையோர் கேட்கவந்து இயம்பி,
அறைகூவி ஆட்கொண்டு அருளி,
மறையோர் கோலம் காட்டி அருளலும்;
150 உளையா அன்புஎன்பு உருக ஓலம் இட்டு,
அலைகடல் திரையின் ஆர்த்து ஆர்த்து ஓங்கித்,
தலைதடுமாறா வீழ்ந்து புரண்டு அலறிப்,
பித்தரின் மயங்கி; மத்தரின் மதித்து;
நாட்டவர் மருளவும் கேட்டவர் வியப்பவும்,
155 கடக்களிறு ஏற்றாத் தடப்பெரு மதத்தின்
ஆற்றேன் ஆக, அவயவம் சுவைதரு
கோல்தேன் கொண்டு செய்தனன்;
ஏற்றார் மூதூர் எழில்நகை எரியின்
வீழ்வித் தாங்கு, அன்று
160 அருட்பெருந் தீயின் அடியோம் அடிக்குடில்
ஒருத்தரும் வழாமை ஒடுக்கினன்,
தடக்கையின் நெல்லிக்கனி எனக்கு ஆயினன்;
சொல்லுவது அறியேன்; வாழி முறையோ!
தரியேன் நாயேன்; தான்எனைச் செய்தது
165 தெரியேன்; ஆ!ஆ! செத்தேன்; அடியேற்கு
அருளியது அறியேன்; பருகியும் ஆரேன்;
விழுங்கியும் ஒல்ல கில்லேன்;
செழுந்தண் பாற்கடல் திரைபுரைவித்து
உவாக்கடல் நள்ளும்நீர் உள்ளகம் ததும்ப,
170 வாக்கு இறந்து, அமுதம், மயிர்க்கால் தோறும்,
தேக்கிடச் செய்தனன்; கொடியேன் ஊன்தழை
குரம்பை தோறும், நாய்உடல் அகத்தே
குரம்பைகொண்டு, இன்தேன் பாய்த்தி நிரம்பிய
அற்புத மான அமுத தாரைகள்,
175 எற்புத் துளைதொறும், ஏற்றினன்; உருகுவது
உள்ளம் கொண்டு ஓர் உருச்செய்தாங்கு எனக்கு
அள்ளூறு ஆக்கை அமைத்தனன்; ஒள்ளிய
0 Comments